Misselijkheid en braken zijn een veel voorkomend multifactorieel probleem bij patiënten in de palliatieve fase. Misselijkheid wordt gereguleerd door het braakcentrum, gelegen in de hersenstam. Hierbij zijn verschillende receptoren betrokken, waaronder de dopamine-2 (D2)-receptor. Daarom worden bij de symptomatische behandeling van misselijkheid vaak
dopamineantagonisten gegeven. Regelmatig wordt hierbij gekozen voor off-label gebruik van psychofarmaca. In dit artikel wordt dieper ingegaan op het werkingsmechanisme van misselijkheid en braken en de keuzes bij de medicamenteuze symptomatische behandeling hiervan.